Λαμβάνοντας υπόψη την έκρυθμη κατάσταση της κοινωνίας μας μπορούμε να αιτιολογήσουμε επαρκώς την αύξηση των κρουσμάτων του σχολικού εκφοβισμού.
Η ραγδαία αύξηση της φτώχειας και η διάσπαση του κοινωνικού ιστού στο όνομα συμφερόντων, τα υψηλά επίπεδα ανεργίας καθώς και τα υψηλά ποσοστά της εγκληματικότητας, οι κοινωνικές ανισότητες, η άνοδος ρατσιστικής πολιτικής ρητορικής , η υπέρμετρη προβολή της βίας, το έλλειμμα των διαπροσωπικών σχέσεων, οι κοινωνικές και πολιτικές νόρμες με ανοχή στην βία όπως ο χουλιγκανισμός ή η αυτοδικία, αποτελούν βασικούς και καθοριστικούς παράγοντες που ευνοούν στην εξέλιξη του φαινομένου .
O σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά συμπτώματα βαθύτερων κοινωνικών προβλημάτων που για να ερμηνευτούν, θα πρέπει να τα δούμε με ολιστική ματιά , ώστε να μπορέσουμε να μελετήσουμε όλες τις παραμέτρους του κοινωνικού και σχολικού συστήματος.
Η προβληματική συμπεριφορά των μαθητών γίνεται καλύτερα κατανοητή μέσα στο πλαίσιο αλληλεπιδράσεων που συντηρούν αυτή την προβληματική συμπεριφορά.
Οι συμπεριφορές που εμφανίζονται ως προβληματικές θα πρέπει να εστιάζονται όχι μόνο στον ατομικό, σχολικό και ψυχολογικό παραγοντα αλλά λαμβάνοντας υπόψη το συστημικό πεδίο και το κοινωνικό και πολιτικό συγκείμενο, το πλαίσιο δηλαδή που αναπτύσσονται και υιοθετούνται τέτοιου είδους ακραίες συμπεριφορές προς τον “αδύναμο” και τον “διαφορετικό”.
Ας προβληματιστούμε λοιπόν και ας μην υποκριτικά απορούμε !!
Ειρήνη Παπαγιάννη
Πτ. Ψυχολογίας Msc
Πτ. Παιδαγωγός Προσχολικής Ηλικίας Med
Πιστ.Στ. Συμβουλευτικής.Ειδ:Παιδοψυχολογίας
