Κωπηλάτης passe-partout. Αυτός είναι ο Στέφανος Ντούσκος. Η χαρά του προπονητή. Σε όποια βάρκα κι αν έχει μπει έχει αποδώσει. Tώρα έκανε κάτι πραγματικά πολύ δύσκολο και αξιοθαύμαστο, ειδικά για τους ανθρώπους που κατανοούν το άθλημα.
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης είναι ένα παιδί που διακρινόταν στις ελαφριές κατηγορίες και σκληραγωγήθηκε πολύ για να μείνει σε αυτές.
Πέρασε με δισταγμό στο σκιφ με τα θηρία -με τους δίμετρους όπως λέει- και πήρε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Δεν είναι μικροκαμωμένος, είναι 1,87μ..
Είναι ελλιποβαρής, ειδικά συγκριτικά με τους έμπειρους -και με γεμάτο Ολυμπιακά μετάλλια παλμαρέ – αντιπάλους τους με τις μεγάλες κουπιές. Αυτοί ζυγίζουν ακόμη και 100 κιλά.
Εξηγώντας στον Κώστα Χολίδη και το SPORT24 το πέρασμά του από τα ελαφριά βάρη στο σκιφ που είναι open κατηγορία, είχε πει:
“Ήταν δύσκολο να διατηρούμαι στα 80 κιλά, με το ύψος που έχω. Ο κόσμος μπορεί να βλέπει την τελική εικόνα, αλλά δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θυσίες που έκανα εγώ για να μείνω εντός ορίου.
Δεν έτρωγα μεσημέρια, δεν έτρωγα το βράδυ. Μασούσα παγάκια και τσίχλες, για να ξεχάσω την πείνα μου. Δοκίμασα τον εαυτό μου, σωματικά και ψυχολογικά. Πάντα υπήρχε το ρίσκο να προκαλέσω ζημιά στον οργανισμό μου”.
Τότε, είχε μιλήσει και για την ενασχόλησή του με τον στίβο μέχρι την ηλικία των 15 χρόνων, πριν περάσει στην κωπηλασία, άθλημα στο οποίο έχει μεγάλη παράδοση η πόλη του, τα Γιάννενα.
Μασούσε ακόμη και παγάκια! Οι θυσίες του αποκαλύπτουν πόσο αφοσιωμένος είναι. Έτσι κι αλλιώς, μόνο οι ασκητές και αφοσιωμένοι κωπηλάτες διακρίνονται.
Πάγωσε… ακόμη και τις σπουδές του στην ιατρική προκειμένου να συγκεντρωθεί στο μεγάλο στόχο του. Αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο με την τετράκωπο που προκρίθηκε την τελευταία στιγμή, έπειτα από τον αποκλεισμό των Ρώσων, λόγω του σκανδάλου ντόπινγκ που ακόμη και σήμερα είναι η αιτία που οι Ρώσοι αθλητές δεν αγωνίζονται με τη σημαία τους.
Η ομάδα κατετάγη έκτη. “Έχει εμπειρία. Και Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα. Ξέρει να προσαρμόζεται και τι πρέπει να κάνει”, είπε στο SPORT24 αργυρός και χάλκινος Ολυμπιονίκης της κωπηλασίας, αλλά και έφορος της Εθνικής ομάδας, Βασίλης Πολύμερος.
Πίστευε στον τελικό και έλεγε ότι αν κάποιος από τους αντιπάλους του δεν είναι σε καλή μέρα θα κατορθώσει να τρυπώσει στα μετάλλια. Δεν χρειάστηκε να έχουν μειωμένη απόδοση. Μπορούσε να τους ξεπεράσει. Πέτυχε αυτός Ολυμπιακό ρεκόρ για να νικήσει.
Το πέρασμα του στο σκιφ δεν έγινε μόνο για σταματήσει να βασανίζει τον εαυτό του με στερήσεις, αλλά και επειδή δεν είχε παρτενέρ. Ο ένας μετά τον άλλο έφευγαν είτε από την Ελλάδα είτε από το σπορ.
“Και μόνο από την αλλαγή που έκανε και το γεγονός ότι πέρασε από τα ελαφριά στα βαριά δείχνει τι αθλητής είναι. Πάντα, περίμενα τη στιγμή που θα έπαιρνε ένας αθλητής Ολυμπιακό μετάλλιο και θα με ξεπερνούσε. Το ήθελα. Θα πίστευε κανείς ότι τώρα μπορεί να μου έχουν πέσει τα αυτιά, που κάποιος με ξεπέρασε με ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Όμως εγώ το ήθελα”, επεσήμανε ο Βασίλης Πολύμερος που δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά και την ικανοποίησή του για τη διάκριση του 24χρονου κωπηλάτη.
Η μητέρα του Μαρία ήταν αυτή που τον παρότρυνε να ασχοληθεί με το σκιφ. Δίσταζε, καθώς δεν ήξερε αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτής της κατηγορίας. Η μία διάκριση ερχόταν μετά την άλλη και πείστηκε να συνεχίσει στο αγώνισμα. Κλείστηκε επί δύο χρόνια στον Σχοινιά και στο κοινόβιο.
Προφυλάχθηκε απόλυτα από τον covid. Δεν έβλεπε ψυχή. Άρχισε να βάζει τα κιλά που χρειαζόταν. Ταυτόχρονα βελτιωνόταν διαρκώς και ήρθε η στιγμή της δικαίωσης. Η ανταμοιβή για όλες τις στερήσεις του. Ο Γιαννιώτης Ολυμπιονίκης φοράει πάντα τον σταυρό του. “Νιώθω προστατευμένος. Θέλω να έχω τη βοήθεια του Θεού”, είπε στο SPORT24.
Η μητέρα του αποκάλυψε ότι σκεπτόταν ακόμη και να εγκαταλείψει την κωπηλασία, καθώς οι συνεχόμενες αλλαγές τον άφηναν χωρίς παρτενέρ.
Σε μια συζήτηση με τον Τζιάνι Ποστιλιόνε, ξεκαθάρισε ότι θέλει το μονό σκιφ για να εξαρτάται αποκλειστικά από τον εαυτό του και να είναι αυτός υπεύθυνος για ό,τι γίνει. Κι έτσι συνέχισε σε αυτήν την κατηγορία, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο.
Μετά όλα πήραν το δρόμο τους. “Και τώρα έχει σοκαριστεί. Ήταν κρυφός πόθος το μετάλλιο και σημαντικό για την κωπηλασία. Ένα μετάλλιο μπορεί να έρθει κάποια στιγμή σε ένα άθλημα. Όταν όμως δεν γίνεται μια φορά, αυτό κάτι σημαίνει για τη δουλειά που γίνεται στο σπορ. Όμως ακόμη κι αν το πιστεύεις αυτό το μετάλλιο δεν μπορείς να το μιλήσεις από πριν. Δεν είναι σωστό και δεν πρέπει” είπε με αγάπη ο Πολύμερος για τον διάδοχό του.
